Emisje CO2 są nieustającym problemem dla służb księgowych – nie tylko w spółkach publicznych (gdzie stosowane muszą być międzynarodowe standardy rachunkowości) ale również w tych, których akcje nie są przedmiotem obrotu giełdowego. Warto przyjrzeć się, jak problem ten jest rozwiązywany w Niemczech.
W związku z nieuregulowaną i niejednolitą praktyką w zakresie międzynarodowych standardów rachunkowości dotyczących księgowania uprawnień do emisji CO2 (pisaliśmy o tym ......), sugerujemy dla porównania rozważyć zasady obowiązujące w niemieckich spółkach niepublicznych.
Począwszy od 1 stycznia 2005 r. spółki notowane na publicznej giełdzie papierów wartościowych mające siedzibę w Unii Europejskiej i podlegające prawu Państwa Członkowskiego są zobowiązane – co do zasady – stosować Międzynarodowe Standardy Rachunkowości (IAS/IFRS). Odnośnie sprawozdań finansowych spółek, które nie są publicznie notowane, art. 5 Rozporządzenia 1606/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 19 czerwca 2002 r. w sprawie zastosowania międzynarodowych standardów rachunkowości (OJ
Zgodnie z zasadami określonymi w GoB, uprawnienia do emisji CO2 są kwalifikowane jako wartości niematerialne i prawne. W przypadku uprawnień przyznanych w wyniku nieodpłatnej alokacji, są one kwalifikowane jako aktywa trwałe i tylko uprawnienia przydzielone nieodpłatnie nowym instalacjom zastępującym stare instalacje mogą być, stosownie do § 10 ustawy o przydziale (ZuteilungsGesetz), klasyfikowane jako aktywa obrotowe – w zakresie, w jakim uprawnienia te przekraczają spodziewane emisje z nowej instalacji.
Uprawnienia do emisji zakupione na rynku lub nabyte w drodze aukcji są klasyfikowane jako aktywa trwałe albo obrotowe – zależnie od zamierzonego sposobu wykorzystania. Uprawnienia nabyte w celu umorzenia – w związku z własnymi potrzebami emisyjnymi - stanową aktywa trwałe, z kolei nabyte w celu odsprzedaży stanowią aktywa obrotowe.
Uprawnienia stanowiące aktywa trwałe przydzielone nieodpłatnie nie podlegają amortyzacji. To dotyczy również wydatków poniesionych w procesie alokacji, które podlegają wliczeniu w koszty na bieżąco.
____
Źródło: Michael Mehling [w:] Overview Report: Legal Frameworks for Emissions
Trading in the European Union, 2006,
http://akseli.tekes.fi/opencms/opencms/OhjelmaPortaali/ohjelmat/ClimBus/fi/Dokumenttiarkisto/Viestinta_ja_aktivointi/Julkaisut/Projektiaineistot/2005/Raportit/Legal_Overview_Report.pdf