Mimo rozbudowanego instrumentarium dotyczącego statusu jednostek CER w EU ETS w okresie 2013 - 2020 (patrz: art. 11a Dyrektywy 2003/87/WE w brzmieniu ustalonym Dyrektywą 2009/29/WE) przynajmniej jeden przepis tej Dyrektywy powoduje, iż inwestujący w CDM w tej perspektywie czasowej nie mogą na razie czuć się bezpiecznie.
Wielu może się także zastanawiać, co z samym mechanizmem CDM po 2012 r. Nawet jednak w przypadku braku nowej umowy międzynarodowej podstawa prawna dla funkcjonowania CDM nie zniknie z końcem 2012 r. Nie jest bowiem do końca precyzyjnym pogląd, iż Protokół z Kyoto wygasa z tą datą.
O ile status i ważność jednostek EUA z drugiego okresu są przesądzone w trzecim okresie rozliczeniowym, o tyle użycie do rozliczenia CER – jako raczej wyjątek od zasady – jest uwarunkowane w trzecim okresie rozliczeniowym szeregiem szczegółowych wymagań. Zainteresowanych odsyłam do art. 11a Dyrektywy a w tym miejscu chcę zwrócić uwagę przede wszystkim na artykuł 11a ust. 9 Dyrektywy, który brzmi:
„9. Od dnia 1 stycznia 2013 r. mogą zostać zastosowane środki mające na celu ograniczenie wykorzystywania określonych jednostek z tytułu pewnych rodzajów projektów.
Środki te powinny również określać datę, od której wykorzystywanie jednostek na mocy ust. 1–4 ma być zgodne z tymi środkami. Datę tę ustala się najwcześniej na sześć miesięcy po przyjęciu środków lub najpóźniej na trzy lata od ich przyjęcia.
Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszej dyrektywy poprzez jej uzupełnienie, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 23 ust. 2. Na wniosek państwa członkowskiego Komisja rozpatruje możliwość przedłożenia komitetowi projektu środków, które mają być podjęte.";
Tak więc warto zauważyć, iż do czasu określenia w drodze komitologii, jakie rodzaje projektów CDM mogą być dyskryminowane w EU ETS po 2013 r., brak jest stabilnego otoczenia prawnego dla tego rynku.
Istotna może się okazać także inna kwestia techniczna lecz potencjalnie obarczona poważnymi skutkami. Mianowicie, jak podniosła organizacja IETA w swoim liście z 23 kwietnia 2010 r. do Organu Zarządzającego CDM w Sekretariacie UNFCCC, występuje niejasność co do identyfikatora, który powinien być nadany jednostkom CER z projektów skutkujących redukcjami emisji w okresie do 2012 r., jeżeli jednostki te nie zostaną wydane do grudnia 2012 r.
IETA wskazuje, iż jeżeli to będzie identyfikator CP2, to będzie to wywoływać oczywiste skutki biorąc pod uwagę występujące w niektórych krajach ograniczenia dotyczące wykorzystywania CER w okresie po 2012 roku. Kwestia ta, biorąc pod uwagę opóźnienia, jakie wystąpiły przy realizacji projektów, staje się jeszcze bardziej nagląca.