Rynek emisji i EMIR – firmy zajmujące się obrotem towarowym także objęte
- Kategoria: Aktualności
Projekt Rozporządzenia tzw. EMIR (European Market Infrastructure Regulation) Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie pozagiełdowych instrumentów pochodnych (OTC derivatives), centralnego kontrahenta oraz repozytoriów handlowych nakłada szereg obowiązków nie tylko na firmy podległe nadzorowi finansowemu ale także firmy zajmujące się obrotem towarowym.
Rozporządzenie wymusi zmiany organizacyjne zarówno na rynku, jak i wewnątrz firm.
Projekt rozporządzenia Komisji Europejskiej w sprawie ustanowienia unijnego rejestru uprawnień do emisji – praktyczne konsekwencje decyzji jurysdykcyjnych w zakresie lokalizacji rachunku
- Kategoria: Pozostałe
Już niedługo, zamiast odrębnych krajowych rejestrów uprawnień do emisji będzie jeden rejestr unijny (tym niemniej będą funkcjonować administratorzy rejestru: centralny i krajowi). Jeżeli państwa członkowskie skorzystają z możliwości przewidzianych przez nowy projekt rozporządzenia rejestrowego, osobisty rachunek posiadania będzie można otworzyć u krajowego administratora rejestru w dowolnie wybranym państwie członkowskim, co będzie skutkować poddaniem uprawnień do emisji znajdujących się na tym rachunku jurysdykcji tego właśnie państwa członkowskiego. Odpowiednie analizy warto przeprowadzić wcześniej, aby w pełni wykorzystać możliwości, jakie oferują nowe przepisy.
Decyzja Komisji Europejskiej o benchmarkach – wskaźniki do zapamiętania dla planujących zmiany w instalacjach (II)
- Kategoria: Raporty z przebiegu realizacji
Jeżeli poziom działalności ograniczono o 50-75 % w porównaniu do początkowego poziomu działalności, skutkuje to redukcją liczby przydzielonych uprawnień do emisji o połowę.
Projekt rozporządzenia Komisji Europejskiej ustanawiającego jednolity europejski rejestr uprawnień do emisji – szczegóły nowych rozwiązań ujawnione
- Kategoria: Systemy handlu emisjami - instytucje prawne
“Zaufana lista”, wyodrębnienie dodatkowych typów rachunków w rejestrze uprawnień do emisji (w tym “rachunku handlowego”), wprowadzenie 24-godzinnego opóźnienia pomiędzy zainicjowaniem a wykonaniem transferu jednostek, dostęp „tylko do odczytu”, jak również nowe, bezwzględne zasady uniemożliwiające zakwestionowanie już wprowadzonego do rejestru transferu, w założeniu mają przyczynić się do zwiększenia bezpieczeństwa rejestrów i tym samym, aktywów posiadaczy rachunków.
Niektóre ze wskazanych rozwiązań zostały zaprojektowane jako obligatoryjne, inne będą wymagały podjęcia decyzji przez posiadaczy rachunków, stosownie do realizowanych przez nich polityk i strategii rynkowych.
Decyzja Komisji Europejskiej o benchmarkach – wskaźniki do zapamiętania dla planujących zmiany w instalacjach (I)
- Kategoria: Raporty z przebiegu realizacji
Czy pięciomiesięczna przerwa w działalności instalacji różni się czymś - jeżeli chodzi o wielkość alokacji uprawnień do emisji - od przerwy siedmiomiesięcznej?
Albo – w tym samym zakresie - czy wskaźnik 49% ograniczenia poziomu działalności instalacji zapewni nam większe korzyści niż wskaźnik 51 %? Są to parametry, które operatorzy instalacji muszą sobie szybko przyswoić, jeżeli nie chcą być zaskakiwani nieoczekiwanymi – a czasem bardzo dla nich drastycznymi – decyzjami dotyczącymi przydzielonych im uprawnień do emisji. Pomylenie zestawionych na wstępie sytuacji – które dla laika wydają się nie różnić znacząco – może bardzo dużo kosztować.
Europejski paszport uprawniający do hurtowego handlu energią elektryczną i gazem - nowa szansa dla biznesu
- Kategoria: Rynek energii elektrycznej
Firmy posiadające status „firm inwestycyjnych” na podstawie dyrektywy MiFID korzystają już z tzw. „paszportu” uprawniającego do świadczenia usług inwestycyjnych w zakresie instrumentów finansowych w całej Unii. Aktualnie zgłoszona przez Radę Europejskich Regulatorów Energetycznych (CEER) propozycja zmierza do wprowadzenia analogicznego „paszportu” w zakresie towarowego hurtowego obrotu energią elektryczną i gazem. Jeżeli rekomendacja europejskich regulatorów stanie się obowiązującym prawem, firmy posiadające koncesję wydaną przez Urząd Regulacji Energetyki na obrót energią elektryczną lub gazem będą uprawnione do prowadzenia handlu w całej Unii bez dodatkowych – dotychczas obowiązujących – wymagań regulacyjnych.
EUA instrumentem finansowym na podstawie dyrektywy MiFID – jeszcze nie teraz (II)
- Kategoria: Mifid
Jeżeli pośrednictwo w handlu spot uprawnieniami do emisji zostanie zakwalifikowane jako usługa inwestycyjna na podstawie dyrektywy MiFID, podmioty świadczące takie usługi będą musiały uzyskać zezwolenie wymagane przez dyrektywę MiFID (w polskim prawie odpowiednik stanowi zezwolenie na prowadzenie działalności maklerskiej wydane przez Komisję Nadzoru Finansowego) i zapewnić zgodność z wszelkimi wymogami tej dyrektywy w zakresie organizacji przedsiębiorstwa oraz świadczenia usług.
We wspomnianym Dokumencie konsultacyjnym Komisja Europejska zaznacza jednak, iż w przeciwieństwie do profesjonalnych pośredników oraz platform obrotu, operatorzy instalacji biorący udział w systemie handlu emisjami i dokonujący transakcji na własny rachunek w zakresie uprawnień do emisji nie będą podlegać wymaganiom wynikającym z MiFID o tyle, o ile powyższa działalność handlowa pozostaje działalnością pomocniczą w stosunku do ich głównej działalności i zarazem nie są oni częścią grupy finansowej.EUA instrumentem finansowym na podstawie dyrektywy MiFID – jeszcze nie teraz (I)
- Kategoria: Mifid
Dokument konsultacyjny Komisji Europejskiej w sprawie nadzoru nad rynkiem uprawnień do emisji (na spotkanie z uczestnikami rynku przewidziane na dzień 4 maja 2011 r.) rozważa skutki ewentualnego zakwalifikowania uprawnień do emisji jako instrumentu finansowego w rozumieniu dyrektywy MiFID. Taka kwalifikacja spotkała się jednak ze zdecydowanym sprzeciwem uczestników niedawno zakończonych konsultacji dotyczących przeglądu tej dyrektywy.
Nowe wytyczne w sprawie pomocy państwa w kontekście zmian w unijnym systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych – jaki przyjąć współczynnik emisji CO2?
- Kategoria: Aktualności
Z punktu widzenia uwarunkowań systemowych polskiej gospodarki wydaje się zasadne podjęcie zabiegów lobbingowych w celu wyboru Metody 3 (średniego zakładu w danym geograficznym obszarze ustalania cen) jako współczynnika emisji CO2 używanego do kalkulacji pomocy publicznej.
W braku takich działań istnieje ryzyko wyboru przez Komisję Europejską Metody 2 (przy zakupie energii elektrycznej w sieci wykorzystuje się średni współczynnik emisji CO2 dla całej Unii) lub Metody 4 (wykorzystuje się średni współczynnik emisji CO2 dla UE, bez względu na faktyczne warunki dostaw energii elektrycznej do danej instalacji), co byłoby równoznaczne z ograniczeniem zakresu możliwej prawnie do udzielenia polskim przedsiębiorstwom pomocy publicznej z tytułu wzrostu kosztów cen energii elektrycznej wywołanych kosztami uprawnień do emisji. To zaś z kolei mogłoby skutkować ostateczną utratą konkurencyjności.