Banking jako obowiązującą regułę przyjmują kalifornijski i australijski system handlu emisjami, od drugiego okresu rozliczeniowego obowiązuje też w EU ETS.
Wyjątkiem jest wstępny okres programu australijskiego tzw. gdzie do 1 lipca 2015 r. będzie obowiązywać sztywna cena jednostek.
Definicja “bankingu” w odniesieniu do uprawnień emisyjnych
Nowsze systemy handlu emisjami pokusiły się o wprowadzenie definicji „bankingu” jednostek.
W świetle regulacji kalifornijskich banking oznacza przeniesienie uprawnień na przyszłe okresy rozliczeniowe w celu ich sprzedaży lub umorzenia.
Wg przepisów obowiązujących w Australii banking w odniesieniu do uprawnień emisyjnych określa sytuację, w której uprawnienia emisyjne mogą być umorzone w latach późniejszych niż rok ich wydania.
Banking w Europejskim Systemie Handlu Emisjami
Banking w uprawnień Europejskim Systemie Handlu Emisjami jest dozwolony bez ograniczeń odnośnie jednostek EUA (w tym miejscu nie donoszę się do bankingu jednostek CER, co jest bardziej złożoną kwestią – zobacz np. „Ograniczenia jakościowe wykorzystania CER, banking jednostek CER i ERU i pozostałe zasady wykorzystania jednostek Kyoto od 2013 r.”).
Przeniesienie uprawnień pomiędzy okresami rozliczeniowymi drugim (2008-2012) i trzecim (2013-2020) jest wyraźnie przewidziane w art. 13 Dyrektywy 2003/87/WE. Takie stanowisko potwierdza również Komisja Europejska w dokumencie MEMO/08/796 z 17 grudnia 2008 r.
Banking w Kalifornijskim Systemie Handlu Emisjami
Przepisy kalifornijskie wyraźnie stwierdzają, iż kalifornijskie uprawnienia do emisji (CCA) nie wygasają. W przeciwieństwie do pierwszego okresu rozliczeniowego EU ETS (2005-2007) zasada ta w systemie kalifornijskim została wprowadzona od początku obowiązywania programu (tj. już od pierwszego okresu rozliczeniowego, który rozpocznie się 1 stycznia 2013).
Legislatorzy kalifornijscy argumentują, iż konieczne jest umożliwienie podmiotom objętym programem posiadania uprawnień emisyjnych „tak długo jak to jest potrzebne” (uzasadnienie kalifornijskich przepisów o handlu emisjami).
Wprowadzenie pełnego bankingu CCA jest także umotywowane dążeniem do „ograniczenia zmienności cen uprawnień do emisji, ponieważ podmioty nabywają uprawnienia w okresach relatywnej nadpodaży jednostek i używają ich lub sprzedają gdy podaż maleje lub ceny są wyższe”.
Banking w Australijskim Systemie Handlu Emisjami
Jednostki wydane w okresie obowiązywania zmiennej ceny uprawnień
Jak napisano w uzasadnieniu do australijskich przepisów o handlu emisjami, uprawnienia do emisji posiadające rok wydania będący rokiem w którym obowiązuje zmienna cena uprawnień tj. od 1 lipca 2015 r. nie posiadają „daty przydatności do użytku”. Mogą być wykorzystane do umorzenia zarówno w roku ich wydania jak i w latach późniejszych.
Uzasadnieniem dla dopuszczalności bankingu w systemie australijskim jest „umożliwienie podmiotom objętym programem swobody czasowej w zakresie ich emisji oraz działań ograniczających emisje w celu redukcji kosztów”. Ponadto banking w ocenie legislatorów australijskich złagodzi wahania cenowe uprawnień do emisji w toku realizacji programu (argument identyczny jak w uzasadnieniu przepisów kalifornijskich).
Jednostki wydane w okresie obowiązywania stałej ceny uprawnień
Przepisy australijskie przewidują, iż uprawnienia do emisji wydane w okresie stałej ceny jednostek tj. do 1 lipca 2015 r. są automatycznie umarzane w roku finansowym odpowiadającym dacie ich wydania. Uprawnienia te nie podlegają bankingowi.