Nowy projekt ustawy o EUETS zawiera próbę transpozycji do krajowego porządku prawnego art. 9a ust. 2 Dyrektywy 2003/87/WE. Przypomnijmy, iż termin implementacji tego artykułu Dyrektywy upłynął 31 grudnia 2009 r.
Pisałem o tym "Pierwszy etap implementacji zmienionej dyrektywy o handlu emisjami – uwarunkowania prawne krajowych zadań legislacyjnych na 2009 r."
Już wtedy czasu było mało ale w lipcu 2009 r. nawet przez myśl mi nie przeszło, że pierwszy projekt przepisów implementujących ukaże się dopiero w lutym 2010 r. A to dlatego, że wszelkie dane, które wymienia art. 9a Dyrektywy powinny być przekazane przez instalacje do Krajowego Ośrodka Bilansowania i Zarządzania Emisjami – zgodnie z Dyrektywą - do 30 kwietnia 2010 r. (a do Komisji Europejskiej do 30 czerwca 2010 r.).
Pojawiła się także próba implementacji art. 11 Dyrektywy (też miał być implementowany do 31 grudnia 2009 r.). Chodzi oczywiście o przepisy umożliwiające przygotowanie tzw. Krajowego środka wykonawczego.
Przypomnijmy, iż zgodnie z art. 9a ust. 2 znowelizowanej Dyrektywy:
„ W odniesieniu do instalacji prowadzących działania wymienione w załączniku I, które są objęte systemem wspólnotowym dopiero od 2013 r., państwa członkowskie zapewniają, aby prowadzący takie instalacje przedkładali właściwemu organowi należycie uzasadnione i zweryfikowane przez niezależnego weryfikatora dane dotyczące emisji, tak aby zostały one uwzględnione przy dostosowaniu liczby uprawnień w całej Wspólnocie, które mają być wydane.
Wszelkie takie dane przekazywane są właściwemu organowi do dnia 30 kwietnia 2010 r., zgodnie z przepisami przyjętymi na mocy art. 14 ust. 1.
Jeżeli przekazane dane są należycie uzasadnione, właściwy organ powiadamia o tym Komisję do dnia 30 czerwca 2010 r. i liczba uprawnień, które mają być wydane, zostaje odpowiednio skorygowana współczynnikiem liniowym, o którym mowa w art. 9. W przypadku instalacji emitujących gazy cieplarniane inne niż CO2 właściwy organ może zgłosić niższą wielkość emisji, zgodnie z możliwościami tych instalacji w zakresie redukcji.”
Omawiany przepis Dyrektywy wymagał, aby do 31.12.2009 r. zostały wydane przepisy krajowe umożliwiające zebranie i weryfikację danych o instalacjach włączanych do systemu EU ETS od 2013 r. oraz odpowiednie mechanizmy sprawozdawcze (w tym powiadomienie Komisji Europejskiej). Miało to zapewnić, iż nowe instalacje włączane do systemu od 2013 r. a wymienione w załączniku nr I do Dyrektywy, będą przedkładały właściwemu organowi informacje potwierdzone i zweryfikowane przez niezależnego weryfikatora.
Celem regulacji było dostarczenie Komisji Europejskiej danych niezbędnych do dostosowania liczby wydanych w całej Wspólnocie uprawnień.
No i doczekaliśmy się próby implementacji. Art. 84 projektu z dnia 4 lutego 2010 r. projektu ustawy o EUETS (ustawy o wspólnotowym systemie handlu emisjami - opublikowany na stronach www Ministerstwa Środowiska) stanowi, iż:
„1. Prowadzący instalację objętą systemem, a także spełniającą przesłanki objęcia systemem w okresie rozliczeniowym rozpoczynającym się od dnia 1 stycznia 2013 r., jest obowiązany do przekazania informacji, o których mowa w art. 11 ust. 2, Krajowemu ośrodkowi, nie później niż na 33 miesięcy przed rozpoczęciem tego okresu rozliczeniowego.
2. Krajowy ośrodek przeprowadza weryfikację informacji, o których mowa w ust. 1, pod względem kompletności zawartych w nich danych oraz poprawności przeprowadzonych obliczeń i przekazuje je ministrowi właściwemu do spraw środowiska, w terminie do dnia 1 czerwca 2010 r.
3. Minister właściwy do spraw środowiska w terminie do dnia 30 czerwca 2010 r. przekazuje Komisji Europejskiej zweryfikowane informacje, o których mowa w ust. 2.
4. Do dnia 1 stycznia 2011 r. Krajowy ośrodek przygotowuje projekt krajowego planu na okres rozliczeniowy rozpoczynający się w dniu 1 stycznia 2013 r.
5. Krajowy plan jest przedkładany Komisji Europejskiej w terminie do dnia 30 września 2011 r.”
Dodajmy, iż wymieniony powyżej art. 11 ust. 2 projektu ustawy o EUETS dotyczy przekazania Krajowemu Ośrodkowi Bilansowania i Zarządzania Emisjami informacji, na podstawie których jest opracowywany Krajowy plan rozdziału uprawnień do emisji.
Tak więc jest implementacja art. 9a ust. 2 Dyrektywy. Szkoda, że projekt przepisów ukazuje się dopiero w lutym 2010 (termin implementacji był 31 grudnia 2009 r.), bo czasu na zgromadzenie i weryfikację danych przez instalacje jest jeszcze mniej.
Zwróćmy także uwagę na zacytowane powyżej dwa niepozorne przepisy ust. 4 i 5 projektu art. 84. Dotyczą one przygotowania Krajowego środka wykonawczego (tzw. NIM). Zgodnie z artykułem 11 Dyrektywy EU ETS każde z państw członkowskich jest zobowiązane opublikować i przedłożyć Komisji do dnia 30 września 2011 r. wykaz instalacji na jego terytorium objętych zakresem Dyrektywy oraz wszelkich bezpłatnych uprawnień przydzielonych każdej z instalacji na jego terytorium, obliczonych zgodnie z zasadami, o których mowa w art. 10a ust. 1 i art. 10c Dyrektywy (art. 10c dotyczy tymczasowych nieodpłatnych przydziałów dla elektroenergetyki).
O uwarunkowaniach z tym związanych także pisałem w ww. artykule. Biorąc pod uwagę chociażby fakt, iż w wyżej wymienionych, „niepozornych” jak wspomniałem, ustępach 4 i 5 projektu art. 84 kryje się także całe spektrum – na dzisiaj nierozwiązanych - problemów związanych z nieodpłatnymi przydziałami dla elektroenergetyki, najbliższy rok będzie dla KOBIZE prawdopodobnie „gorący”.