Niektóre kwestie dotyczące kalendarza aukcyjnego
Kluczowymi dla rynku informacjami są w szczególności ilości uprawnień dostępnych w poszczególnych okresach i na poszczególnych aukcjach oraz terminy aukcji, typ kontraktu, daty płatności i dostawy. Informacje te w przyszłym systemie aukcyjnym będą podawane z dużym wyprzedzeniem – tj. do dnia 28 lutego roku poprzedzającego rok, w którym będą odbywały się aukcje (przykładowo do 28 lutego 2014 dla roku 2015).
Szkolne błędy w projekcie rozporządzenia Komisji Europejskiej o aukcjach EUA
Powoływanie jako terminów nieistniejących dat (31 czerwca 2015 r.), liczne błędne odwołania, bałagan w interpunkcji, literówki – sporo jeszcze tych niedoróbek w projekcie rozporządzenia Komisji Europejskiej o aukcjach uprawnień do emisji CO2 (wersja z dnia 6 kwietnia 2010 r.). Oczywiście najważniejsza jest merytoryka i jej skutki – wrócę do nich nie raz.
Jednak na początek – dla porządku – lista oczywistych błędów, których nie powinno być w tak poważnym dokumencie tak poważnego, jak Komisja Europejska, autora.
I jeszcze - o zamierzonej przez Komisję „niekompletności” załączników do rozporządzenia.
Efektywne strategie ofertowania na aukcjach uprawnień do emisji CO2
Aukcje uprawnień do emisji CO2 będą w niedługim czasie rzeczywistością gospodarczą, której prawie nikt nie będzie mógł zignorować.
Prognozy zakładają prowadzenie aukcji tygodniowych, co oznaczałoby odbycie w roku kalendarzowym 50 aukcji z 20 milionami EUA do sprzedaży na każdej z nich.
Istotną dyrektywą przy formułowaniu postanowień projektu rozporządzenia o aukcjach EUA było ułatwienie dostępu do aukcji dla małych i średnich przedsiębiorstw.
Niektóre mechanizmy przewidziane w tym zakresie w projekcie rozporządzenia przyjętego przez Komisję Europejską, wpłyną jednak w istotny sposób na kształt przyszłych strategii zakupowych wszystkich uczestników rynku.
Spóźniony refleks KASHUE – KOBiZE
Sformułowanie zawarte w tytule artykułu to oględny komentarz dotyczący aktualnego opublikowania przez KASHUE – KOBiZE (www.kashue.pl) dokumentu pt. „Dodatkowe Działalności We Wspólnotowym Systemie Handlu Uprawnieniami Do Emisji. Poradnik Dotyczący Przygotowania Informacji O Wielkościach Emisji Gazów Cieplarnianych Z Dodatkowych Działalności Dla Okresu Rozliczeniowego 2013 – 2020”.
Tym razem w prostych słowach dla początkujących: dlaczego instalacje są „skazane” na handel emisjami
Instalacje posiadające alokacje nieodpłatnych EUA tracą, jeżeli ich aktywność na rynku ogranicza się tylko do umarzania przydzielonych wcześniej uprawnień do emisji CO2, aktywnie nie zarządzają posiadanymi uprawnieniami i nie angażują się w handel emisjami.
Tracą nawet w przypadku, jeżeli przyznane konkretnej instalacji limity alokacji tylko pokrywają emisje rzeczywiste tej instalacji i nie generują nadwyżek.
Przyczyna wynika z dwóch prostych faktów:
1) strukturalnej nadwyżki uprawnień do emisji wygenerowanej przez możliwość wykorzystania przydziałów za rok n (przyznanych do końca lutego w roku n) do umorzenia na pokrycie emisji rzeczywistych w roku n-1,
2) możliwości wykorzystania do umorzenia tańszych CER i ERU zamiast droższych EUA, do limitu określonego w KPRU (10%).
Strona 21 z 38