Mechanizmy ograniczające koszty udziału w systemie handlu emisjami – dlaczego ich nie przewidziano w EU ETS? (1)
EUETS ustanawia ogólny limit ilości dostępnych w systemie uprawnień do emisji, który niestety nie odnosi się do cen tych jednostek. Praktyczne skutki takiego rozwiązania są (lub będą) odczuwane przez całą gospodarkę. Czy są możliwe (i praktycznie stosowane w analogicznych systemach) inne rozwiązania w tym zakresie? Oczywiście że tak.
Np. w systemie kalifornijskim (planowanym do uruchomienia w 2012 r.) ceny będzie zasadniczo także kształtował rynek ale już dziś proponuje się zawrzeć odpowiednie zapisy prawne, iż przedział cenowy uprawnień sprzedawanych przez rząd ze specjalnej rezerwy to od 40$ do 75$ za jedno uprawnienie do emisji w okresie od 2012 do 2020 (w zależności od roku emisji i rodzaju transzy). Minimalna cena uprawnień do emisji sprzedawanych na aukcji to 10$.
Wychodzi zatem uproszczona skala ryzyka od 10$ do 75$ (do 2020 r.). Zbyt duża rozpiętość przedziału? Być może ale lepszy tak szeroki parametr, niż żaden. A poza tym są jeszcze inne interesujące mechanizmy, o których niestety nikt nie pomyślał w EUETS.
CCR (Carbon Capture Readiness) – ekonomiczna wykonalność CCS (II)
Projektodawcy nowych elektrowni w Wielkiej Brytanii zobowiązani będą do określenia projekcji cenowych uprawnień do emisji CO2, dla których CCS jest „ekonomicznie wykonalny” oraz do uzasadnienia tezy, iż wskazany poziom cenowy może zaistnieć w trakcie okresu eksploatacji proponowanej elektrowni. Wydaje się, iż tę część należy uznać za największe wyzwanie w toku analizowanej oceny.
CCR (Carbon Capture Readiness) – ekonomiczna wykonalność CCS (I)
Każdy wie, że CCS nie jest jeszcze „samofinansujące” pod względem ekonomicznym. O co więc chodzi w wymogu zawartym w dyrektywach CCS, LCP oraz IED, aby nowe jednostki spalania przeprowadziły „analizę ekonomicznej wykonalności” budowy instalacji wychwytującej CO2?
Stopniowe otwieranie rejestrów po blokadzie – wpływ na umowę IETA
Stopniowe otwieranie rejestrów – co aktualnie ma miejsce – może zmienić kwalifikację prawną, ze zdarzenia o charakterze ogólnym i dotyczącym wszystkich rejestrów (Przypadek Zawieszenia) na zdarzenie dotyczące poszczególnych rejestrów (Siła Wyższa).
Taka zmiana oznaczałaby z kolei wprowadzenie terminu 9 dni roboczych, po upływie których druga strona umowy miałaby prawo do odstąpienia od umowy.
Grupa bilansowa w projekcie ustawy o handlu emisjami SO2 i NOx
W projekcie ustawy o o systemie bilansowania i rozliczania wielkości emisji dwutlenku siarki (SO2) i tlenków azotu (NOX) dla dużych źródeł spalania pojawia się szczególna konstrukcja prawna jak grupa bilansująca. Ustawa wg aktualnego projektu miałaby wejść w życie już z dniem 1 stycznia 2011 r. (pierwszym rokiem sprawozdawczym będzie 2010) zatem operatorzy instalacji mogą zadawać sobie pytanie, czy warto rozważać utworzenie takiej grupy i jakie korzyści, ewentualnie mankamenty, mogą się z tym wiązać.
Oczywiście analizuję w tym miejscu jedynie projekt ustawy, wg informacji na stronie internetowej Ministerstwa Ochrony Środowiska skierowany 11 sierpnia 2010 r. na Komitet Stały Rady Ministrów.
Strona 17 z 38